Mapa - Rejon kujbyszewski (Rosja) (Kuybyshevskiy Rayon)

Rejon kujbyszewski (ros Куйбышевский район) – rejon będący jednostką podziału administracyjnego rosyjskiego obwodu nowosybirskiego.

Napływ ludności rosyjskojęzycznej na tereny dzisiejszego rejonu kujbyszewskiego rozpoczyna się pod koniec XVII wieku. Był to strategiczny teren ze szlakiem wiodącym z Tobolska do Omska, w celu jego obrony przed atakami miejscowych ludów wzniesiony został fort, a wokół którego zaczęło się wkrótce organizować osadnictwo. Już w roku 1700 powstają pierwsze wioski, a w 1722 powstaje Kainsk (dzisiejszy Kujbyszew), tuż nad rzeką Om. Mieszkańcy zajmowali się głównie rolnictwem i rybołówstwem, a z uwagi na korzystne położenie na szlaku transportowym i nad spławną rzeką ważną rolę odgrywał także handel. Rozwijało się także łowiectwo, polowano głównie na lisy i łasice, istniała tu także tawerna dla podróżnych. W 1782 roku Kainsk otrzymuje prawa miejskie, wkrótce na tym terenie zostaje także utworzona wołost. Jeszcze w 1751 roku powstaje pierwsza cerkiew prawosławna. W 1822 roku otwarto pierwszą szkołę na tych ziemiach, a według danych z 1836 roku w samym mieście żyło 2249 osób. W 1865 roku oddano do użytku pierwszą publiczną bibliotekę w regionie, a w 1910 roku ziemie te pustoszy epidemia tyfusu. Administracyjnie podlegały one pod Koływań i pod tomską gubernię.

W 1919 roku powstaje pierwszy komitet rewolucyjny w regionie. Także od tego roku ziemie te przechodzą pod zarząd rejonu barabińskiego. Następnie zostają zajęte przez wojska podległe rządowi admirała Aleksandra Kołczaka, a później przez bolszewików. W 1921 roku po raz pierwszy zostaje utworzony tu rejon, ale w 1925 zostaje on zlikwidowany i ponownie włączony do obszaru rejonu barabińskiego. 20 listopada 1935 roku ponownie zostaje utworzony tu rejon, decyzja ta zostaje zaakceptowana przez najwyższe władze sowieckie 20 stycznia 1936 roku, a rejon zaczyna oficjalnie funkcjonować 20 marca 1936 roku. Otrzymuje on też nazwę rejonu kujbyszewskiego, na cześć Waleriana Kujbyszewa, który przebywał tu na zesłaniu w latach 1907-1910. Władze sowieckie rozpoczynają inwestycje w rolnictwo, przemysł, a także przeprowadzają akcję zmiany nazw ulic i zacierania śladów po dawnym porządku. W czasach stalinowskich rejon przechodzi przez politykę forsownej kolektywizacji. Zarówno przed II wojną światową jak i po jej zakończeniu, władze inwestują w przemysł lekki, powstają także rzeźnie i ubojnie, piekarnie, zakłady wytwarzające cegły oraz cementownie.